złamania kości
Encyklopedia PWN
med. trwały ubytek w ciągłości kości wypełniony tkanką włóknistą, z patologiczną ruchomością;
zool. komórki biorące udział w tworzeniu kości na podłożu chrzęstnym;
leczn. wykorzystanie prądu galwanicznego (prądu stałego);
grubowłóknista, splotowata tkanka kostna wytwarzana w miejscu złamania kości;
materiały wykazujące zdolność do przyjmowania jednego z 2 zaprogramowanych kształtów w wyniku odwracalnej przemiany martenzytycznej zachodzącej wraz ze zmianą temperatury, przyłożonych naprężeń lub pola magnetycznego.